Bu Maaşla Geçim mi Sağlanacak Borç mu Ödenecek?

Murat Avcı, 44 yaşında bir maden işçisiydi. 12 yıl çalışıp aynı maden ocağından emekli olmuştu. Ancak aldığı emekli maaşı kredi borcunu ödemeye yetmeyince 2 yıl önce tekrar aynı madende işe başladı.

Biri 14 aylık olmak üzere iki çocuğu olan talihsiz madenci Murat Avcı'nın Akhisar Devlet Hastanesinde cesedini bekleyen kız kardeşi Ayşe Er, ağabeyim 12 yıl aynı madende çalıştı emekli oldu, sadece 2 ay emekli kalabildi Bankalara kredi borcu olduğu için çalışmaya mecbur kaldı, aynı madende tekrar işe başladı. Madende bin lira maaş veriyorlar. O maaşla geçimini mi sağlayacak banka kredisini mi ödeyecek? Ağabeyim "Bir lokma ekmek için canından oldu". dedi.

Madencilerin kredi kartı borcu, yaşanan dramların sebeplerinden birisi olarak gösterilse de, bu sorunun tüm Türkiye'nin sorunu olduğunu da unutmamak gerekiyor. Zor şartlar ve vatandaşın borç yükü!sorunu hiç de küçümsenecek gibi değil. 2014 yılı Ocak_Nisan döneminde 541 bin kişi kredi kartı borcunu ödeyemedi. Bu dönemde bireysel kredi borcunu ödeyemeyen kişi sayısı ise 398 bin kişi. Banka kredilerini ödeyemeyen kişi sayısı 940 bini buluyor. Üstelik 2014 yılında ekonominin küçülmesi bekleniyor. Bu küçülme zaten var olan işsizliği daha da artırma olasılığını güçlendirirken, vatandaşın bankalara olan borcunu ödeyebilmek için daha zor koşullarda çalışmaya razı olmasının önünü açacak.

Soma katliamında hayatını kaybeden 301 madenciye şehit denilmesine rağmen madencilerin bankalara olan kredi borçları ailelerine kalacak ve bu borçları aileler ödemek zorunda kalacak. Soma katliamının ardından işçilerin bankalara olan kredi borçları için, bankaların bu borçları sildiklerini açıklamaları ardından banka kredisi kullananlar için hayat sigortası zorunluluğu olduğu ve bunların sigorta kapsamında karşılığı silineceği etraflıca konuşuldu.

Başbakan Recep Tayyip Erdoğan, Soma’da hayatını kaybeden işçileri "Şehitlik" mertebesiyle onurlandırarak bu işin sorumluluğundan kurtulmaya ısrarlı olsa da, o işçiler ne ülke ne vatan ne de toprak için öldüler. O işçiler son derece güvensiz ortamlarda çalışarak, aldıkları o düşük ücretle evlerine ekmek götürmek, bankalara olan kredi borçlarını ödeyebilmek için de hayatlarını kaybetmediler.

Bu işçiler, cebindeki milyon dolara rağmen hala üç - beş kuruşu insan hayatının önünde gören, küçük hesapların peşinde koşan bir maden patronu ile kendi insanını borç yükü altına iterek vatandaşının üç - beş kuruşa en zor şartlarda en düşük ücretle çalışmasını sağlayarak, vatandaşını bu patronlara peşkeş çekmeyi kendi görevi gören bir iktidar yüzünden hayatlarını kaybettiler.